ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

Αν και το χωριό της Στρύμης από εμφάνιση, ιδίως σήμερα, δεν παρουσιάζει τίποτε το εξαιρετικό, ο ανύποπτος επισκέπτης δεν μπορεί να φανταστεί την ιδιαιτερότητά του.

Έξω από το χωριό και κοντά στο σχολείο βρίσκεται το ύψωμα του Αγίου Αθανασίου με το ομώνυμο εκκλησάκι. Χώρος ιδιαίτερα αγαπητός για εκδρομείς, είναι καλυμμένος από αιωνόβια δέντρα πουρναριού, τα οποία δίνουν παχύ και δροσερό ίσκιο. Ο χώρος διαθέτει στοιχειώδεις εγκαταστάσεις για εξυπηρέτηση των εκδρομέων και έχει πανοραμική θέα σ’ όλη τη γύρω περιοχή και ιδιαίτερα στην πεδιάδα που εκτείνεται βόρεια μέχρι τις ανηφοριές των πρώτων υψωμάτων της οροσειράς της Ροδόπης, κυρίως την άνοιξη με την ποικιλία των πράσινων χρωμάτων από τις καλλιέργειες και την παρεμβολή των χωριών του κάμπου και τις ΕΓΝΑΤΙΑΣ ΟΔΟΥ η οποία διασχίζει τον κάμπο του χωριού.

Στο χώρο αυτό παλαιότερα, όταν το χωριό έσφυζε από ζωή, γινόταν μεγάλο πανηγύρι στις 2 Μαΐου, ημέρα κατά την οποία γιορτάζει ο Άγιος Αθανάσιος, ο άγιος της μικρής εκκλησίας. Η πανήγυρης ήταν μεγαλόπρεπη, έπαιρνε μέρος όλο το χωριό και το γλέντι κρατούσε μέχρι αργά το βράδυ. Το αποκορύφωμα της πανήγυρης ήταν το «κουρμπάνι», βρασμένο κρέας δηλαδή το οποίο μοίραζαν σε όλους όσους συμμετείχαν στη γιορτή.

Καθώς όμως τα χρόνια περνούσαν και ο πληθυσμός του χωριού μειωνόταν, το πανηγύρι έχανε την αίγλη του και εκείνο το οποίο το θύμιζε ήταν μόνον η θεία λειτουργία η οποία στις 2 Μαΐου γινόταν στο μικρό εκκλησάκι. Τα τελευταία χρόνια όμως και πάλι με την συμβολή του δραστήριου Συλλόγου Γυναικών Στρύμης, το πανηγύρι του Αγίου Αθανασίου ξαναγίνεται και η προσπάθεια είναι μεγάλη, ώστε να θυμίζει κάτι από τα παλιά. Γίνεται και το «κουρμπάνι» και οι συμμετέχοντες στο πανηγύρι, οι οποίοι κάθε χρόνο γίνονται και περισσότερος, αν τύχει και είναι αργία, γεύονται τη σπεσιαλιτέ που ετοιμάζει ο Σύλλογος Γυναικών.